Hieronder volgt een fragment uit het nieuwe boek Geld komt uit het niets van Ad Broere. Het boek is eerder dan voorzien leverbaar vanaf vandaag, 21 november 2012 onder meer via de onafhankelijke webwinkel Orongo en bij Frontier Bookshop in Amsterdam. Geld komt uit het niets is het eerste Nederlandstalige boek dat de financiële goocheltrucs van de geldelite uit de doeken doet en dat tevens de richting aangeeft, waarin oplossingen voor de crisis kunnen worden gevonden. Het boek telt 322 pagina’s en is geïllustreerd met toepasselijke cartoons van Jos Collignon en Hein de Kort.
De volgende vragen worden regelmatig aan mij gesteld op lezingen en door lezers van de artikelen op www.adbroere.nl en mijn boeken: ‘Wat moeten we, wat kan ik doen als de euro, de dollar etc. het laten afweten? Komen we niet in een enorme chaos terecht? In wat voor wereld leven we dan?’
De gedachte dat de pinautomaat leeg is en dat lonen niet meer worden uitbetaald, is voor velen een nachtmerrie achtige gedachte. Toch is dit in landen zoals Argentinië en Griekenland al een realiteit geworden. De ontreddering en de chaos die op de crisis in deze landen volgden, heb ik in dit boek beschreven. In beide gevallen bleek, dat het ontbreken van een goed alternatief de problemen verergerde.
Als er bijvoorbeeld een goed werkend bartersysteem met landelijke dekking zou zijn geweest, dan had men daarop kunnen overschakelen om tenminste in de primaire levensbehoeften te kunnen blijven voorzien. Er werden na het uitbreken van de crisis wel initiatieven genomen, maar in de chaos en onzekerheid van dat moment lukte het niet om deze goed tot ontwikkeling te laten komen. Bovendien blijkt steeds weer opnieuw dat de verslaafdheid aan geld een blokkade vormt om van de nood een deugd te maken en om de kans die de crisis biedt op echte vernieuwing van de economie met beide handen aan te grijpen.
Voor veel Nederlanders is het haast onvoorstelbaar dat hier hetzelfde zou kunnen gebeuren als in Griekenland en Argentinië. Ook is het moeilijk om een beeld te vormen bij een werkloosheidspercentage van 25% in Spanje, dat is dus een op de vier van de Spanjaarden, of van de 15% van de Amerikanen die onder de armoedegrens leven, of van de enorme tentenkampen waarin dakloze Amerikanen hun onderkomen moeten zoeken. En dan heb ik het nog over het ‘rijke’ westen en niet over de enorme armoede in Afrika, Zuid Amerika en Azië.
Als u eerlijk bent dan weet u dat u -en met u vele anderen- uw geweten sust met de gedachte dat deze massa’s verliezers zijn, die hun kansen niet hebben gepakt en die hun lot toch wel voor een belangrijk deel aan zichzelf te wijten hebben. We zijn vaak zo arrogant. Als het goed gaat hebben we het zelf gedaan en als het slecht gaat is het onze eigen schuld. Vergeet het, de verliezers zijn meestal slachtoffers van het financiële stelsel dat in handen van die hele kleine minderheid overal op de wereld zijn destructieve werk doet.
Als een crisis ergens in alle hevigheid losbarst, dan blijkt het ‘ieder voor zichzelf’ steeds weer de hoogste werkelijkheid te zijn. Daarom kom ik bij herhaling terug op de noodzaak van een verandering in onze bewuste houding met betrekking tot geld en bezit. Het gaat om de paradigmaverschuiving van het centraal stellen van geld naar het centraal stellen van mensen. Als geld niet langer het uitgangspunt is, dan is de afhankelijkheid ervan ook verdwenen. Wij zijn tot op het bot geïndoctrineerd met de gedachte dat alles om geld gaat. Paradoxaal genoeg leeft deze indoctrinatie niet alleen bij mensen die veel geld bezitten, maar ook -juist ook- bij mensen die het niet of nauwelijks hebben.
Naarmate de eerder genoemde paradigmaverschuiving bij steeds meer mensen een feit wordt, is de kans op een verandering ten goede groter. Het moet echt uit ons zelf komen. Een antwoord op de vraag wat u kunt doen is dat u zich gaat oriënteren op de initiatieven die al overal worden genomen en waarvan ik er enkele heb genoemd in dit boek. Door hieraan mee te doen maakt u ze sterker en meer levensvatbaar. Als een goed initiatief door heel veel mensen wordt gedragen, dan wordt het sterk en kan het ons over de crisis heen tillen.
"Er is een grote revolutie in het 'klein' aan de hand. We transformeren van consument naar producent. Van energievoorziening tot verzekering, alles wordt kleinschalig en lokaal. In Tegenlicht het revolutionaire antwoord op de wereld van de multinationals. Na de industriële en de digitale revolutie staan we aan het begin van een nieuwe; de energie revolutie.
Steeds meer mensen laden het dak van hun huis vol met zonnepanelen of kopen samen een windmolen om zo minder afhankelijk te worden van grote energieleveranciers. We maken onze eigen stroom en onze woonwijk wordt een energiemaatschappij. Het energieoverschot wordt verkocht en zo maakt de hele buurt winst, zoals dat nu al op het Deense eiland Samsø gebeurt.
Maar als we de energiemarkt kunnen decentraliseren, wat kunnen we dan nog meer? Waarom ook niet de zorg of onze verzekeringen in eigen hand nemen? Het revolutionaire antwoord op het doorgeslagen multinationale kapitalisme en de mogelijke overgang naar een ander, socialer systeem. In 'Power to the People' brengt regisseur Sabine Lubbe Bakker bezoeken aan het 'energiepositieve' Samsø (waar zij wordt rondgeleid door initiatiefnemer Søren Hermansen), aan Texel Energie -dat streeft naar energieonafhankelijkheid in 2020-, aan Grunneger Power, één van de meest succesvolle energiecoöperaties en aan de Utrechtse bedenkers van het 'broodfonds', een nieuwe collectieve kijk op arbeidsongeschiktheid.
Marjan Minnesma van stichting Urgenda verklaart waarom de beweging van onderop nu ook in Nederland overal opduikt. En de Amerikaanse econoom Jeremy Rifkin, al jarenlang voorvechter van verduurzaming, voorspelt dat het burgerkapitalisme binnen twee jaar onze wereld zal veranderen. Het devies: doe het zelf, doe het samen."
VPRO Tegenlicht 8 oktober 2012
Via de media krijgen wij een beeld van hoe het leven er uit kan zien als we genoeg geld zouden kunnen uitgeven. Het probleem van verreweg de meesten is, dat het inkomen amper genoeg is om de gewone uitgaven te kunnen betalen. Dankzij de uitvinding van de creditcard kunnen we echter toch die vakantiereis maken, het dure horloge of de kleding en schoenen aanschaffen die we ons in veel gevallen niet kunnen permitteren.
Wij zijn vanzelfsprekend in de eerste plaats zelf verantwoordelijk voor de instandhouding van het consumentisme. Het uit de hand gelopen consumentisme houdt de cyclus van productie, verkoop, consumptie en het uiteindelijke dumpen van het product gaande. Het leidt tot uitputting van de natuurlijke hulpbronnen en creëert een groeiende en vaak giftige afvalberg.
Het is ernstig wat we onze aarde aandoen. Alle natuurlijke hulpbronnen worden geofferd op het altaar van het consumentisme. Van alle zaken die we kopen, wordt 95% binnen 5 jaar weggegooid. Mede dankzij de haast krankzinnige technologische ontwikkeling van onder andere computers, tablets, gsm’s, high definition/blu-ray/3d apparatuur, draadloze applicaties en dergelijke groeit de afvalberg gestaag. Dit wordt ook nog eens in de hand gewerkt door de producent die een ‘oud’ toestel na vijf jaar niet langer ondersteunt, door geen vervangende onderdelen meer voor dat type aan te bieden.
Het consumentisme heeft ons collectief krankzinnig gemaakt. Persoonlijke schulden, grote financiële problemen, privé faillissementen en verlies van eigendom komen hieruit voort. ‘Koop nu en betaal later.’, ‘maak je geen zorgen, je mag je kredietkaart gebruiken’ en ‘neem een tweede hypotheek op je huis’ zijn methodes waarmee ons koopgedrag wordt gestimuleerd.
Als sociaal verantwoordelijke consumenten, zouden we ons bewust moeten zijn waarvan een product gemaakt is, vanwaar het afkomstig is en of er kinderarbeid of absurd lage lonen aan te pas zijn gekomen. Het is echt onze verantwoordelijkheid om de waanzin van bedrijven te stoppen in hun zoektocht naar steeds lagere productiekosten, daarbij volkomen voorbij gaand aan het menselijk welzijn, de grondstoffen en het milieu.
Zolang we ons succes nog afmeten aan het materiële bezit komt er echter geen eind aan de stroom van afval, initiatieven zoals cradle-to-cradle ten spijt. Dus ook hier geldt dus dat de verandering begint met een andere houding van onszelf ten opzichte van consumptie. De consument heeft daarmee een grote, lang niet altijd goed onderkende macht: de consument bepaalt als het erop aankomt wat de industrie aanbiedt. Let er maar op hoeveel als duurzaam aangeprijsde producten er worden aangeboden, wat de inhoud hiervan ook mag zijn, want duurzaam verkoopt. Het is in elk geval een signaal dat er iets aan het veranderen is. De volgende stap moet zijn, dat de industrie auto’s, wasmachines, verwarmingsinstallaties enz. gaat aanbieden, die werkelijk het milieu niet belasten en die werken op energie die, anders dan fossiele brandstoffen, niet eindig is.
Bij die volgende stap hoort ook het stimuleren van lokale bedrijvigheid. Mensen functioneren het beste als ze met elkaar op een zinvolle manier kunnen samenwerken. In de film Economics of Happiness wordt dit getoond. Daarom zijn initiatieven, waarbij mensen met geld ondernemers financieren, die kunnen en willen bijdragen aan een succesvolle lokale of regionale economie zo belangrijk.
Crowdfunding staat in Nederland nog in de kinderschoenen, maar is sterk in opkomst. Bij die manier van fondsenwerven proberen mensen via internet particulieren te enthousiasmeren om geld in projecten te steken.
"Sinds 1 januari 2011 zijn meer dan tachtig Nederlandse projecten van start gegaan die zijn medegefinancierd door crowdfunding. In de eerste helft van 2011 is er ongeveer 750.000 euro verzameld via Nederlandse sites. Dat blijkt uit een rondgang van crowdfunding-onderzoekers langs de Nederlandse crowdsourcing-sites. Via buitenlandse sites is er door Nederlanders naar schatting nog een hetzelfde bedrag opgehaald.
Bij crowdfunding proberen mensen in een vastgestelde termijn het benodigde bedrag binnen te halen. De particulieren die doneren, krijgen daar in sommige gevallen geld voor terug. In andere gevallen gaat het om een gift.
De afgelopen maanden zijn verschillende internetplatforms gestart of verder gegroeid. Zo zijn er crowdfundingplatforms in de kunst, voor goede doelen, ZZP’ers en MKB ondernemers."
Bron: NOS
Ondernemers, die bij banken en investeerders stuiten op overspannen winstverwachtingen en het wantrouwen naar iets wat nog niet bekend is, kunnen met crowdfunding op weg worden geholpen. Een andere mogelijkheid bieden de in opkomst zijnde webplatforms die investeerders en ondernemers bij elkaar brengen. Het bijzondere van deze platforms is dat er wordt gezocht naar mensen met geld, die sociale winstgevendheid minstens zo belangrijk vinden als financiële winsten, zo niet belangrijker.
Deze investeerders zijn de financiers van ondernemers, die een vernieuwende impuls aan de economie kunnen geven op het gebied van energievoorziening, gezondheidszorg, natuurlijke medicijnen, huizenbouw, voeding en nog veel meer. Hierdoor krijgt ook een type ondernemer de kans om in het spoor van mensen zoals Semler en Bader een vernieuwing in het ondernemen door te voeren. Zo kunnen bedrijven ontstaan waarin mensen plezierig met elkaar samenwerken en naar hun werk en kwaliteiten worden beloond.
In het Chinees wordt crisis uitgedrukt met twee karakters, die gevaar en kans betekenen. Het gevaar van de crisis is in dit boek uitgebreid belicht. Het komt vooral vanuit het financiële stelsel en van degenen die dit voor hun eigen doeleinden exploiteren. Ik heb u veel bewijzen in handen gegeven dat dit geen complottheorie is, maar de naakte waarheid. Voor de kans die ons op een presenteerblad wordt aangeboden door de vele pioniers van een menselijke economie hoeven we ons alleen maar open te stellen.
(c) Ad Broere
Geen opmerkingen:
Een reactie posten